ตั้งแต่เข้าหอตอนปี1ความรู้สึกที่จะต้องมาอยู่หอในโดยที่พ่อและแม่มาส่งเพื่อขนของเข้าห้องมันมีความรู้สึกเหมือนตอนเด็กๆที่จะต้องโดนทิ้งไว้ที่โรงเรียนเพียงคนเดียวกับผู้คนอื่นๆที่เราไม่มีความคุ้นเคย
ถึงแม้จะมีเพื่อนเก่าที่มาจากโรงเรียนเดียวกันบ้างแต่ก็ยังคงไม่วางใจต่อการที่จะต้องมาใช้ชีวิตเป็นเด็กหอในมหาลัยที่ต้องพบเจอเพื่อนใหม่และเพื่อนเก่าเข้ามารวมเป็นเมทในห้องพัก
ทั้งต่างคณะต่างชั้นปีเข้ามาอยู่ด้วยกัน มันมีทั้งเรื่องที่ดีและก็ร้ายสลับกันไปผู้คนรอบข้างส่วนใหญ่ เป็นกันเองคงเป็นเพราะมาจากต่างที่ต่างจังหวัด เลยต้องการที่จะผูกมิตรรู้จักกันไว้
ตอนย้ายหอเข้ามา ค่อนข้างกังวลว่าจะไม่โอเค เพราะอยู่บ้านมาตลอด ต้องมาใช้ชีวิตคนเดียว แต่อยู่ไปอยู่มาก็ชินทำให้มีมิตรภาพใหม่ๆที่เกิดขึ้น่วมกันกับเพื่อนร่วมห้อง
ถือว่าเป็นประสบการณ์อย่างหนึ่งที่ต้องมาอยู่ร่วมกับคนอื่น แต่ถือว่าเป็นการฝึกให้เราสามารถเข้าสังคมได้ง่ายมากขึ้น